نقش پالس‌اکسی‌متر در تشخیص به موقع هیپوکسی در پرواز

مقدمه: تشخیص به موقع و پیشگیری از هیپوکسی خلبان که باعث ایجاد اختلال در عملکرد برخی از اندامهای حساس و حیاتی وی می‌شود، می‌تواند تا حد زیادی از میزان سوانح هوایی ناشی از آن در پرواز بکاهد. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع بروز هیپوکسی با استفاده از دستگاه پالس‌اکسی‌متر بر روی خلبانان در محیط شبیه ساز ارتفاع (اتاق ارتفاع) انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی بر روی 80 نفر از خلبانان مراجعه‌کننده به اتاق ارتفاع مرکز فیزیولوژی هوایی نهاجا با استفاده از دستگاه پالس‌اکسی‌متر میزان اشباع اکسیژن در قبل از قرار گرفتن در موقعیت هیپوکسی و حین تجربه هیپوکسی (در ارتفاع معادل 25هزار پایی) ثبت گردید. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین میزان اشباع اکسیژن افراد حین تجربه هیپوکسی در اتاق ارتفاع حدود 81.5% بود و اکثریت افراد در بازه 89-80% دچار علایم هیپوکسی شده بودند. در 3 مورد (7/3%) علایم زمانی رخ داد که اشباع اکسیژن در محدوده بحرانی (69-60%) قرار داشت. بحث و نتیجه‌گیری: نتیجه مطالعه نشان داد که در برخی افراد با وجود کاهش شدید در میزان اشباع اکسیژن علایمی در شخص به وجود نمی‌آید و این می‌تواند منجر به از دست دادن ناگهانی هوشیاری بدون آگاهی قبلی خلبان شود. فن‌آوری پالس‌اکسی‌متر می‌تواند به خلبانان در تشخیص به موقع هیپوکسی کمک شایانی نماید. به ویژه پالس‌اکسی‌مترهای مورد استفاده در هوانوردی جهت تشخیص به موقع هیپوکسی و هشدار به موقع به خلبانان در طول پرواز، می‌تواند به طور چشمگیری از سوانح هوایی پیشگیری کند.